LinkAge is als een stad waarin allerlei soorten mensen leven en op elkaar reageren. Het toneel wordt gevormd door een ‘catwalk’. Op deze lange afgebakende loopplank staat een drietal beweegbare projectieschermen die de ruimte verdelen en de structuur van de choreografie bepalen. Op de schermen zijn bewerkte beelden uit Tokio en Amsterdam te zien. De muziek wordt deels op tape en deels, live, door een drummer ten gehore gebracht. Resultaat is een visuele en auditieve gebeurtenis waarin de dansers van Dansgroep Krisztina de Châtel het opnemen tegen de elektronica van Nest.