Variaties op een thema is een solo die Krisztina de Châtel in 1979 voor haarzelf maakte. Ze danst op muziek van Philip Glass. Ze staat in het midden van de vloer, binnen een driehoek van licht met twee staande tl-lampen als enige verdere toneelaankleding. Ze komt niet van haar plaats. De dans is geconcentreed op de armen. Het patroon van de overzichtelijk lijkende, maar gecompliceerde bewegingen, wekt de suggestie van een mathematische stelsel.
De suggestie van kracht, soms van lichamelijke tegendraadsheid, die haar fysieke verbeelding van de hoekige muzikale lijnen, vrijwel uitsluitend met armbewegingen, weet op te roepen is zo sterk, dat er grote spanning ontstaat in een in principe statisch beeld. (Arnhemse Courant)